Μικρές εικόνες, πρόσωπα και περιστατικά που φανερώνουν την αλήθεια του φετινού Άρη

Ο Άρης που έχουμε δει μέσα στο 2020 βγάζει μια σοβαρότητα. Μια σιγουριά. Αντιδρά με σύνεση στην αναποδιά, όπως συνέβη μετά το 0-1 της Ξάνθης, έχει βρει ένα αγωνιστικό μπούσουλα και μετά από τέσσερα 90λεπτα μέσα σε 11 μέρες, είναι στους «8» του κυπέλλου, τον στόχο που έχει… κυκλώσει από την αρχή της σεζόν, είναι 4ος στο πρωτάθλημα. Διόλου άσχημα για μια ομάδα που ασφαλώς μπορούσε και καλύτερα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Θέλω να σταθώ σε 2-3 πρόσωπα, που συνθέτουν την μεγάλη εικόνα και δείχνουν γιατί ο φετινός Άρης είναι μια καλή ομάδα. Πρώτος και καλύτερος ο Λούκας Σάσα. Με διαφορά ένας από τους καλύτερους χαφ του πρωταθλήματος. Κόφτης, τρεχαλατζής και σκόρερ αφού έχει ήδη συνεισφέρει τέσσερα γκολ στην συνολική επιθετική συγκομιδή, γκολ με εξαιρετική επίδειξη τεχνικής όλα τους. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι ο αμυντικός χαφ να πατάει περιοχή και να σκοράρει.

Δεύτερος ο Λίντσει Ροζ. Η τσατίλα που έβγαλε ο Γάλλος- μπακ εσχάτως- επειδή ο Ενινγκ αποφάσισε να του δώσει λίγες ανάσες αποσύροντάς τον στο 80΄ μου αρέσει. Δείχνει ποδοσφαιριστή με φιλοδοξίες που πορώνεται να διατηρήσει ένα εντυπωσιακό σερί 37 συνεχόμενων 90λέπτων που σταμάτησε χθες. Που δεν το βλέπει δημόσιος υπάλληλος. Δεν επαναπαύεται και μέσα από τα συνεχόμενα παιχνίδια τρέφει και τους προσωπικούς του στόχους.

Τρίτος ο Μίχαλι Κόρχουτ. Για μένα αξιοθαύμαστος που αγωνίζεται αδιάλειπτα, γνωρίζοντας ότι από πίσω δεν υπάρχει εναλλακτική και ότι στην ουσία έχει πάρει την φανέλα στο σπίτι του. Αυτή η απουσία σοβαρού ανταγωνισμού για τη θέση διόλου τον έχει κάνει πιο χαλαρό, πιο μαλθακό. Πάντα σοβαρός, μετρημένος, παίκτης του προπονητή. Επιτομή της λεγόμενης value for money επιλογής.

Χθες ο Μίχαελ Ένινγκ είδε με ικανοποίηση δυο παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο να μπαίνουν στην εξίσωση. Ο Μαντσίνι που αγωνίστηκε χθες βασικός αντί του Γκάμα και ο Μαρτίνες που μπήκε αλλαγή. Ξέρουν μπάλα και ειδικά ο πρώτος λόγω ηλικίας, εφόσον… κουμπώσει με την ομάδα και βρει ρυθμό και ρόλο, μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμος.

Το μόνο άσχημο που βλέπω είναι ότι αυτό το σφιχτό γκρουπ οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στα κόκκινα εφόσον ισχύσει η απαγόρευση μεταγραφών από την ΦΙΦΑ και δεν αποκτήσει ξανά δικαίωμα συμμετοχής ο Ντουρμισάι. Ο Ενινγκ θα υποχρεωθεί να… τεντώσει το υπάρχον ρόστερ, να δοκιμάσει τα όρια και τις αντοχές των παικτών του, να ενεργοποιήσει όλες τις διαθέσιμες επιλογές και αν χρειαστεί να βγάλει και λαγούς από το καπέλο του. Η πρόκριση σημαίνει γεμάτος Φλεβάρης και ακολουθούν και τα πλέι οφ.

Άφησα για το τέλος την διαιτησία… καρμανιόλα του Κουτσιαύτη και του βοηθού του Σάββα από τις Σέρρες που λίγο έλειψε να προκαλέσει ατύχημα σε ένα ζευγάρι που η πρόκριση θα είχε τελειώσει από το πρώτο παιχνίδι αν μετρούσε το γκολ του Μαντσίνι. Ο πρώτος τα κόρνερ υπέρ του Άρη τα έβλεπε άουτ, αρνήθηκε πεντακάθαρη κόκκινη στον Τζουρίσκοβιτς για το πάτημα στον Ματίγια και διπλό πέναλτι στο τέλος. Όσο για τον βοηθό; Δεν πέτυχε οφσάιντ. Δεν ξέρω τι να υποθέσω; Ότι έχουν επαναπαυτεί από το VAR και τώρα που δεν υπάρχει στο κύπελλο, ξεγυμνώνονται; Ειλικρινά τρέμω στην ιδέα τι θα δούμε στην επόμενη φάση που λογικά θα έχει και πιο δυνατά ζευγάρια.